Orongho en haar 80 kamelen

Orongho, de dochter van een nomadenfamilie die leeft van de opbrengst van hun kudde kamelen, heb ik een paar uur geleden leren kennen.

Of ik even met haar mee wilde komen. Mijn nieuwsgierigheid wint het meestal van mijn angst, maar nu deze jongedame mijn hand pakt en me meetrekt richting de kudde kamelen -een stuk of 80- merk ik dat ik a) niet zo heel veel ervaring met kamelen heb en b) dit hun leefomgeving is, dus in het kader van pacing en leading volg ik netjes. Maar mevrouw niet!

Zij kent de gehele kudde kamelen persoonlijk en stapt doelgericht, mij meesleurend, tussen de liggende, smakkende kamelen door.

“Ze wil me haar favoriete kameel laten zien."

Een schattig pluizig baby exemplaar die zelfs in liggende positie al ver boven haar uitkomt. Omdat de kamelen Orongho wél maar mij niet kennen, heerst er wat onrust en geschuifel. Ook babykameel voelt nattigheid met zo’n vreemd uitziende westerling en maakt aanstalten op te staan.

Op dat moment laat Orongho mijn hand los, stapt kordaat af op haar lievelingskameel en spreekt hem toe in iets wat ik niet kan verstaan. Heel haar lichaamshouding laat zo mooi zien dat zij degene is die hier liefdevol de regie heeft. Babykameel gaat weer zitten en ik ben net getuige geweest van een les leiderschap in de Gobi woestijn.