Sterke beren op de weg
Bijgewerkt op: 21 apr. 2020
We zijn in de Siberische stad Irkutsk en we worden opgehaald door een stevige man van middelbare leeftijd.

Hij zal vast de persoon zijn die ons in contact gaat brengen met onze gids die met ons de komende 3 dagen langs het Baikalmeer gaat hiken. Maar al vrij snel komen we erachter dat deze man onze gids is. We kijken elkaar aan en vragen ons af wat we hiervan moeten verwachten. Hij lijkt ook een beetje te slepen met zijn been. Zijn rugzak lijkt wel 100 kg.
Hij ziet er wel doorgewinterd uit, zo’n echte Siberische Rus.
En als je zo’n zware rugzak drie dagen lang mee kunt slepen…..We hopen op het beste.
De avond voorafgaand aan de trekking verblijven we in Bolshoe Goloustnoe, een klein vissersdorpje aan de rand van het immense Baikalmeer. Uit zijn rugzak tovert Sergei een fles Baikal vodka, wijn, en allerhande etenswaren waar hij een hele maaltijd van fabriceert. Stomverbaasd zijn we. Die avond liggen we met veel te veel drank en een goed gevulde maag in ons comfortabele bed. Dag 1 beginnen we met een houten hoofd. Sergei lijkt nergens last van te hebben. Hij is vrolijk, zoekt contact met ons en hij loopt keihard door. Met die zware rugzak. We hebben op sommige stukken zelfs moeite om hem bij te houden. De uitzichten over het meer zijn geweldig en we hebben een geweldige gids. Voor we het weten lopen we de laatste kilometer op dag 3. De 60 kilometer zijn voorbij gevolgen en we hebben genoten.

Wat blijkt? Sergei is echt een toffe Rus die zo sterk is als een beer en werkelijk alles met ons deelde, die elke maaltijd de hele tafel vol had staan met koekjes, brood, eieren, muesli, salade, Baikal vodka, rode wijn, thee, tomaten, aardappelen, etc. Hij was enorm openhartig waardoor we het gevoel hadden een paar dagen met een oude vriend op stap te zijn die we een tijd niet hadden gezien. Ondanks onze argumenten afgaande op uiterlijkheden hadden we prima ons gevoel kunnen vertrouwen. Tijdens deze machtige hike ben ik er weer aan herinnerd dat het veel interessanter is om uit te vogelen waarom mensen doen wat ze doen, dan ze direct te veroordelen.Ik schud zijn hand en we raken aan de praat.